2 juni: wereldwijde aandacht voor eetstoornissen

VUGHT – 28 mei 2020 Een eetstoornis is best lastig te herkennen en is vaak omgeven met vooroordelen en schaamte.

Juist daarom is Loes Jacobs – van Lier (foto hieronder het artikel) blij met World Eating Disorders Action Day (WEDAD) op 2 juni. “Ik wil mensen die lijden aan een eetstoornis de boodschap meegeven: er is hulp voor je, herstel is mogelijk.”

Loes (52) weet als geen ander wat een eetstoornis met je doet. Al sinds haar 12e jaar was ze obsessief bezig met voeding en gewicht. “Steeds als ik in een dip zat, kwam de eetstoornis weer meer naar voren. Omdat het eten iets was waar ik controle over had. Dat drukte de depressie naar de achtergrond.”
Pas op haar 45ste startte ze met een intensieve therapie bij het Hoogspecialistisch Centrum voor Eetstoornissen van GGZ Oost Brabant, in Helmond, die anderhalf jaar duurde.

“Ben ik 100 % genezen van mijn eetstoornis? Nee dat niet. En zeker in spannende tijden zoals nu, dan merk ik dat de stem van de eetstoornis zich weer laat horen. Maar gelukkig herken ik de stem en weet ik hoe ik ermee moet omgaan. Ik heb ermee leren leven en laat me er niet meer door belemmeren. Het leven is weer leuk! Ik heb onlangs mijn opleiding tot ervaringsdeskundige afgerond. Dat ik mijn ervaring kan inzetten bij anderen, door hen hoop en perspectief te bieden, dat is fantastisch.”

Loes deelt graag de waarheden van een eetstoornis (bron: Academie for Eating Disorders, 2015):
1. Veel mensen met een eetstoornis zien er gezond uit, maar kunnen ontzettend ziek zijn.
2. Gezinnen verdienen geen schuld en kunnen voor de patiënt en de hulpverlener de beste bondgenoten zijn.
3. De diagnose eetstoornis is een gezondheidscrisis die het persoonlijke en het gezinsleven ontwricht.
4. Het hebben van een eetstoornis is geen keuze maar een serieuze ziekte die biologisch beïnvloed wordt.
5. Eetstoornissen komen voor bij mensen van alle geslachten, leeftijden, etniciteit, lichaamsvormen en gewichten, seksuele oriëntaties en sociaal economische statussen.
6. Eetstoornissen gaan gepaard met een verhoogd risico op zowel suïcide als somatische complicaties.
7. Erfelijkheid en de omgeving spelen een belangrijke rol in het ontstaan van eetstoornissen.
8. Genen alleen voorspellen niet wie er een eetstoornis zal ontwikkelen.
9. Volledig herstel van een eetstoornis is mogelijk. Vroege detectie en snelle interventie zijn belangrijk.